Half mei ben ik een midweekje naar Landal Het Vennenbos geweest, met een leuke korting waar ik eerder al over schreef. Ritje van een kleine anderhalf uur, sleutel ophalen bij de receptie en je huisje ontdekken. Dat was prima, was voor vijf personen, had een open haardje, gerenoveerde natte cel en lag heerlijk bij het water.
Maandag eind van de middag kwamen we aan en veel plannen waren er niet. Van te voren hadden we uiteraard gekeken naar wat dingetjes in de buurt, maar dankzij Corona was er niks open, afgezien van een supermarkt en een koffie-to-go-tentje. Toen we boekten was het al fingers crossed, dat de regels versoepeld waren, musea open waren, net zoals restaurants of natuurlijk het prachtige zwembad van Landal.
Helaas was dat niet het geval, máár op de dinsdagavond werden wel wat versoepelingen aangekondigd, waar we toch nog even mooi van konden genieten. Zwemmen mocht vanaf die woensdag met 30 man per ronde, dus dat kwam mooi op tijd. Musea en restaurants waren nog niet open, maar dat maakte voor dat tripje weinig uit.
Geen fitboy, wel goed aan het opletten
Het was namelijk tijd om te wandelen, te genieten van de natuur en foto’s te maken! Ik ben nog steeds bezig met de revalidatie van twee knie-operaties. De eerste was vorig jaar juli en in februari dit jaar mocht ik weer onder het mes. Het gaat allemaal goed, ik ben bezig met veel conditie- en krachttraining. Inmiddels heb ik (na ruim een jaar, dank aan Corona) een nieuwe fiets kunnen bemachtigen en ik wandel veel, heel veel.
Ben vanaf eind vorig jaar ook goed gaan opletten op m’n eten, weinig tot geen snoepen, kleinere porties eten enzovoort enzovoort. Dat heeft er ook voor gezorgd dat ik heel wat kilootjes minder met meezeul, wat natuurlijk ook goed is voor de knieën. Voordat dit een fitboyblog wordt, zal ik erover ophouden, want het was tijd om te wandelen.
Vroege wekker én dichte mist
Er zijn daar verschillende natuurgebieden te vinden waaronder de Cartierheide, met allerlei routes van onder andere Staatsbosbeheer. Door bossen, over de heide en alles daar tussenin. Nu loop ik dus al veel, maar in die week ben ik net nog even harder aan gegaan, in m’n eentje of met z’n tweeën, op verschillende tijdstippen, het maakte allemaal niet uit.
In die drie volle dagen zijn er zo’n 100.000 stappen gezet en tig kilometers afgelegd. Ik had trouwens weer een nieuwe smartphone op zak ter review en door de pracht en praal van de natuur was dat ook een feest om te testen wat betreft de camera. Heb zelfs een keer de wekker gezet om 05.00 om zo de opkomende zon op de heide te kunnen fotogaferen. Tevens had ik hoop om wat herten, everzwijnen of andere bewoners te fotograferen.
Maar als ik zoiets kies als moment, is het natuurlijk hét moment dat het enorm mistig is en dat uren blijft hangen. Dus toen ik 05.30 de zon op dacht te zien gaan komen, zag ik zo’n tien meter voor me en dat was het. Geen dieren gespot, geen mensen gezien, maar wel heel ‘mysterieuze’ foto’s gemaakt, wat ook wel weer wat had.
Heb toen wel zo’n 2,5 uur gelopen zonder ook maar een levende ziel tegen te komen en wonende in de Randstad is dat nogal bijzonder te noemen. Dat alles deed me enigszins denken aan de Hoge Veluwe, waar die rust ook weleens te vinden is…
Reislist 