Drie maanden na de operatie: fietsen, trainen en een marathon in het vooruitzicht?

Een marathon vraag je? Dat zal vast en zeker nooit gebeuren, maar zeg nooit nooit. De operatie voor een nieuwe voorste kruisband is inmiddels drie maanden geleden en we hobbelen gestaag verder. Hardlopen mag ik trouwens nog niet van de fysiotherapeute, maar ook dat komt vast.

Een operatie met een lang herstel en corona, dat is natuurlijk een perfecte match. Daarom koos ik er ook voor om drie maanden geleden onder het mes te gaan voor een operatie aan m’n knie. De eerste week was wat kwakkelen, maar daarna was het tijd voor herstel. Ik ben twee keer per week te vinden bij de fysio en probeer daarnaast elke dag nog een kwartiertje te trainen op de hometrainer.

Het herstel duurt nog maanden en verloopt in kleine stapjes. Elke keer wat langer op de been, net wat meer stappen zetten, net wat verder doorbuigen enzovoort. Binnenkort staat er nog wel een extra afspraak voor een MRI op het programma. M’n fysiotherapeute vindt de strekking toch wat tegenvallen na deze periode en er is een kleine kans dat er wat littekenweefsel in de knie is opgehoopt die die strekking tegenhoudt.

Als dat zo is, is er nog een kleine hersteloperatie nodig om dat weer te verwijderen. Daar gaan we niet vanuit natuurlijk en zou ook niet al te fijn zijn. Zoals ik eerder al schreef heb ik nog weken vakantie staan en denk ik aan een workation (met heel weinig werk). Een marathon lopen kan nu toch nog niet, dus ik heb nog wat tijd om te oefenen. En die heb ik ook wel nodig…

Ook ben ik aan het kijken naar een nieuwe fiets, een crosshybride. Het is daarvoor ook een wat lastige periode, want fietsen van 2020 zijn er bijna niet meer en de 2021-lijn druppelt pas langzaamaan binnen. Voor nu is het weer klaar met bloggen, de hometrainer roept voor een ritje van een paar kilometer…