Berlijn is een heerlijke stad om te vertoeven. Laura en ik zijn er meerdere malen geweest, samen, met meer personen, individueel of voor werk. Je kunt je blijven verbazen, je ogen uitkijken, er heerlijk genieten van architectuur, eten, het zicht van de vele delen van de stad, maar ook genieten van de historie.
De stad en de Tweede Wereldoorlog zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en alhoewel ik er zelf niet heel veel mee heb, haalt Berlijn de interesse erin wel naar me naar boven. Tijdens georganiseerde free walking tours of een fietsritje ga je geheid langs bekende punten uit die hevige strijd.
Het ene verhaal is nog mooier dan de andere, maar voor mij speelt daarbij ook een grote rol hoe het eruit ziet. Ik houd van foto’s maken, op amateuristisch niveau of voor Instagram en het Holocaustmonument is daarvan een prachtige combinatie.
In 2005 werd het ingewijd en het bestaat uit 2710 betonblokken (in plaats van de ooit uitgedachte 2711 stuks) die variëren in hoogte. Wel is er tussen elk blok een kleine meter aan ruimte, zodat je er op honderden manieren doorheen kan lopen. De ondergrond golft ook wat, zodat het makkelijk kan zijn dat iemand in hetzelfde ‘pad’ toch niet zien is.
De ontwerper is de Amerikaan Peter Eisenman en het golvende monument betekent volgens hem voor: “Het gevoel van desoriëntatie en isolement” en staat daarmee symbool voor de Joodse bevolking en de ervaringen in het jarenlange Nazibewind. De combinatie van symbool, prachtige uitvoering en de likebaarheid voor foto’s, maakt het voor mij zeker nog eens een bezoekje waard.
Reislist 