Infotainmentsystemen in vliegtuigen; hopeloos verouderd

Nu zijn Laura en ik wel vrij techy aangelegd, maar op vakantie slepen we geen gamingrigs, OLED-televisies en elektrische auto’s met ons mee. Als we met het vliegtuig gaan gaat er wel vaak een laptop mee, evenals ons smartphones. Waar ik tot een jaar geleden nog zweerde bij mijn 8-inchtablet in de trein, volstaat mijn smartphone nu wel voor een film of serie. Als je echter een grote vlucht voor de boeg hebt en met een enigszins normale maatschappij vliegt, dan kun je je alvast verheugen op het in-fligt-entertainment-systeem.

Alhoewel ik altijd wat films download via Netflix of Videoland en ook mijn eigen muziek bij me heb, is het natuurlijk altijd leuk om te kijken wat het infotainmentsysteem in het vliegtuig te bieden heeft als je nog 12 uur moet vliegen. Vaak staan er wel recente films op, alhoewel dat ook wel weer te maken heeft met allerlei afspraken tussen de vliegmaatschappijen en de filmdistri’s.

Ah, die film moet ik nog zien…

Whoot, die film moet ik nog zien, o die stond nog op de lijst, ah die is pas net uit en kan ik hier al kijken! Vol goede moed check je dus die filmsectie, maar het display wat in de stoel voor je gemonteerd is, is nog zo’n ouderwetse. Je moet dus hard drukken, de response valt tegen en al met al werkt het tien keer zo slecht als je moderne smartphone. Toch ga je door met klikken en swipen, want je moet en zal de leukste film aan boord bekijken.

Het scherm werkt eigenlijk voor geen meter, maar eindelijk staat de film dan eindelijk op, waardoor je je zenmomentje kunt pakken en kunt genieten. Wat blijkt, de gesproken taal staat op Russisch, terwijl de ondertiteling Italiaans is. Een prachtige combinatie en heerlijk voor je skills, maar net niet helemaal fijn, want Engels en / of Nederlands is wel wat fijner. Eer dat je dat hebt ingesteld zit je al op tien kilometer hoogte, maar dan begint het dan ook eindelijk. Neem uiteraard wel je eigen oordopjes mee, want die gratis uitgedeelde dopjes, die zijn van slechte kwaliteit.

Drie uur later

In alles kun je gewoon beter je eigen telefoon gebruiken, dat scherm kun je voor je houden zoals je wilt, de resolutie is hoger en misschien is het wel een AMOLED-variant, waardoor de kleuren en het contrast een stuk beter zijn. Iets terugspoelen is een crime, want je skipt de halve film, pauzeren werkt niet altijd even goed en als het spannendste stuk begint, wordt er verzocht om terug te gaan naar je plaats, want er komt turbulentie aan. Toch moet en zal je die film afkijken, want hij duurt toch maar anderhalf uur. Een uur of drie na het opstijgen is het dan eindelijk zo ver, je film is klaar. Terwijl je in het begin nog dacht hem in één keer uit te kijken, heb je alles nu met pijn en moeite kunnen afkijken. De volgende film die je wilt zien? Mwah ik pak m’n telefoon wel, dat kijkt toch allemaal een stuk fijner.

Muziek, chatten of gamen

Je kunt op zulke infotainmentsystemen vaak ook wereldnieuws lezen of soms wat kranten, muziek luisteren van allerlei artiesten of chatten. Op een vlucht naar Australië enkele jaren geleden hadden we dan ook een heuse game-keyboard-controller ter beschikking met een volledig toetsenbord. Om te chatten kon je iemand een uitnodiging sturen, wat simpelweg ging via het stoelnummer, leuk om mensen een beetje lastig te vallen of die ene leuke persoon eens de hemd van het lijf te vragen.

De nadelen? Het invoeren van een zin duurt een minuut of vier, het werkt allemaal zo traag dat je net elkaars naam weet en al een uur verder bent en wat dan ook weer niet heel handig is, is dat je buurman of de personen achter je, lekker mee kunnen lezen. Daarbij kwam het er nog eens bij dat mijn systeem constant vastliep en errors liet zien, zuur man, want ik wist net haar naam…

Dan maar wat gamen, want met deze Nintendo-look-a-like-controller moet toch wel wat leuks te spelen zijn. Ook die games vallen tegen, want origineel gelicenseerde games kun je niet spelen, dus je moet het doen met slappe aftreksels van Street Fighter, Bomberman, Mario of Pac Man. Leuk om even te kijken hoe slecht alle games zijn en hoe hopeloos ouderwets zulke systemen eigenlijk zijn. Om nou te zeggen dat je je uren kunt vermaken met deze mogelijkheden van zo’n infotainmentsysteem? Not me! Dus volgende lange vliegtuigtrip? Dan trap ik weer heerlijk in het prachtige verhaal van ‘het mooie systeem, waarmee je alles kunt’ en na die eerste film? Dan pak ik mooi m’n smartphone!