Een verlengsnoer op je nachtkastje, vergeelde muren en een smoezelige zeepdispenser. Fletcher-hotel De Mallejan mag dan in een van de mooiste gedeeltes van Nederland liggen: het hotel is dat zelf niet bepaald.
Je weet als je een Fletcher boekt nooit helemaal waar je aan toe bent, als je vooraf geen internet zou gebruiken om dat wel op te zoeken. Om eerlijk te zijn had ik toen ik De Mallejan boekte eigenlijk vooral voor ogen dat ik naar de Veluwe wilde. Bovendien was het een viersterrenhotel waarvoor je zelfs die bekende 10 euro viersterren-toeslag betaalt, dus ik dacht dat het wel wat kon zijn.
Fletcher De Mallejan
Ik had het verkeerd. De kamer leek wel een soort kast. Dit was wederom een Fletcher die eigenlijk meer leek als een omgebouwd oude van dagenhuis, zoals je vaker bij Fletcher hebt (Colin kan zich vast nog wel een bepaalde overnachting in Roden herinneren). Mallejan was in een nog iets minder goede staat. Ik had speciaal een kamer geboekt met balkon en uitzicht op het bos. Nu moet ik zeggen dat het uitzicht op het bos eigenlijk vooral het uitzicht is op de weg, met daarachter een bos.
Dat bos is wel fantastisch. Je loopt zo door de bomen de heide op en het is geweldig om daar ‘s avonds als het pikkedonker is rond te banjeren. Even foto’s van de sterren proberen te maken en kijken of je met je telefoon wel iets kunt zien in het donker. Aan de andere kant merk je snel genoeg dat je ogen kunnen wennen aan het donker, dus eigenlijk kun je beter niet te lang je telefoon erbij houden omdat daar zoveel licht vanaf komt. Maar goed, uiteraard is de omgeving, de Veluwe, prachtig. Het is een van de weinige Nederlandse trekpleisters die je nog kunt bezoeken in een lockdown.
Receptie
De binnenkomst in het hotel vond ik wat apart. Op zich was de receptioniste vriendelijk, maar ze was niet heel gedetailleerd in omschrijven hoe en wat. Ten eerste werd het eten niet op de kamer gebracht, maar moesten we het bij de receptie komen halen. We moesten voor vijf uur aangeven via een formuliertje wat we wilden eten. Toen we dat echter om een uur of kwart over vier nog niet hadden gedaan, werden we erover gebeld. We wilden juist nog even langs de receptie lopen, want één van de weinige opties die er al waren, was volgens de receptioniste niet beschikbaar. Wat dat zou worden, zouden we nog horen.
Nou ja, het zal wel: het eten was besteld. Echter werden we twee minuten voor ophaaltijd gebeld: de uiensoep die ik had besteld was niet beschikbaar. Courgettesoep dan maar. Die was erg lekker, gelukkig, want uiteindelijk viel de vegetarische burger erg tegen en heb ik vooral patat gegeten. De schnitzel was een flinke jongen en schijnt heerlijk te smaken, maar ik heb dat uiteraard niet gegeten want #veggielife. Het dessert, de chocoladepannacotta, was heel nice. Wel vond ik het jammer dat er niet megaveel keuze was en dat de keuze op het tijdelijke lockdownmenu wel heel anders was dan het normale menu dat op de site te raadplegen is.
Sterren schieten op de Veluwe
Toen het lekker donker was besloten we dus even de heide op te gaan om foto’s te maken van de sterren, want die zie je in de oververlichte randstad niet. We wilden via de receptie gaan, maar blijkbaar was er een nachtdeur waarvoor we een speciale sleutel hadden aan de kamersleutel. Dit had de receptioniste niet uitgelegd, maar gelukkig kon de nachtportier (?) of avondreceptionist dat wel. Uiteindelijk konden we zelf in en uit, dus dat was wel fijn. Buiten was het heerlijk, maar eenmaal binnen in de hotelkamer viel me weer op hoezeer het maar een soort kast leek. Het hoeft van mij niet groot te zijn, maar het was het type inrichting dat me gewoon aan een kast deed denken.
Volgens mij hadden we ook niet alle gemakken die een viersterrenkamer hoort te hebben. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij hadden we geen lichtknopje om het grote licht uit te doen vanuit het bed en was er ook geen faciliteit om koffie of thee te zetten. Ik dacht dat wel één van de minimale eisen was voor een viersterrenhotel, maar ik kan het verkeerd hebben. Ik ben ook nooit zo’n grote fan van douchen in bad en dat was hier wel de bedoeling. Geen probleem, maar al die dingen op elkaar doen me toch realiseren dat ik wel iets meer van een hotelkamer verwacht. Er moet toch tenminste één ding zijn waarvan je denkt: wow!
Geen viersterren-gevoel
Voor Fletcher De Mallejan in Nunspeet is dat in ieder geval niet het hotel zelf. Die moet het echt hebben van zijn prachtige omgeving. Tenzij je misschien een paard meeneemt, want het bijzondere aan dit hotel is dat je er je paard kunt stallen. Wij hadden echter alleen een heleboel paardekrachten bij ons, namelijk de auto (hi hi). Ik weet dat er Fletcher-hotels zijn die veel prachtiger zijn, zoals Boschoord en die in de toren in Amsterdam. Het zou goed zijn als de organisatie na deze lockdown zou investeren in het moderniseren van De Mallejan, want ja, een verlengsnoer met drie outlets op je nachtkastje, dat is toch net niks. Je zal bovendien je glaasje water ‘s nachts maar omstoten..
Reislist 
Een gedachte over “Fletcher-hotel De Mallejan is zwaar aan vernieuwing toe”