Is het Bardomuseum in Tunis je tijd waard?

Steentjes, steentjes en nog meer steentjes. Tunesië is erg trots op haar mozaieken en dat verbaast me niets: ze zijn soms duizenden jaren oud en zijn grotendeels in tact gehouden. Ze komen uit tijden die we ons niet kunnen voorstellen. Tijden waarin Romeinen de scepter zwaaiden en waarin verhalen werden verteld via bijvoorbeeld de muren en vloeren. Dat is waarvoor bijvoorbeeld mozaiek werd ingezet en dat kun je zien in het Bardomuseum in Tunis. De grootste collectie mozaieken ter wereld.

Het Bardomuseum is een imposant gebouw als je aan komt rijden. Je moet erop letten dat je niet de linkerkant van het gebouw fotografeert, want dat is de onreine kant en het wordt niet oke gevonden om zulke foto’s te maken van overheidsgebouwen. Eenmaal binnen en door de securitycheck, zul je zien dat de entree is opgezet zoals bij veel gebouwen in Tunesië: GROOTS. Hoge plafonds, mooie tegels en een zee aan ruimte waarin je spontaan in zingen zou willen uitbarsten, simpelweg omdat het overal zal doorklinken.

Heel veel mozaieken

Dat zingen heb ik achterwege gelaten toen we naar het Bardomuseum gingen, want ik was bang dat de mozaieken spontaan uit elkaar zouden vallen. Wel heb ik gekeken wat er nou zo bijzonder is aan dit museum. Dat is voornamelijk de oudheid van de mozaieken en de verhalen die ze vertellen over het leven van toen, maar ook de goden die werden aanbeden.

Zo is er een mozaiek met allemaal zeedieren, vlak naast een mozaiek van Poseidon of Neptunes, de heerser van de zee. De meeste mozaieken zijn bizar goed gehouden, al merk je wel dat ze eigenlijk allemaal wel wat stukken missen.

Zonde, want de mozaieken zoals ze hier worden tentoongesteld, zijn ook echt zo gevonden. Dat betekent dat het dus niet zo is dat een archeoloog allemaal steentjes vond en zelf bedacht dat mensen toen een beeltenis hebben willen maken van een vis. Het lag er ook zo in de grond. En het mooie is: er schijnen in Tunesië nog veel meer mooie mozaieken onder de grond te liggen, maar daar zijn nu huizen op gebouwd.

Toch worden er nog steeds regelmatig imposante kunststukken gevonden onder de grond. Het duurt alleen jaren voor zoiets naar een museum wordt getransporteerd, want dat moet stukje voor stukje, waarbij moet worden opgelet dat het wel nog dezelfde locatie heeft.

Hoe lang heb je nodig in het Bardomuseum?

Hoewel dit alles heel indrukwekkend is, is het wel veel van hetzelfde. Het museum bevat een heleboel mozaieken en prachtige ruimtes waarin ze worden tentoongesteld. Zo ook het ‘best bewaarde mozaiek ter wereld’. Die wordt op de bovenste verdieping speciaal beveiligd en beeldt de Romeinse Virgil uit. Zelf vond ik die trouwens niet het mooiste. Dat was het mozaiek met allemaal verschillende dieren in -wat ik denk- lauwerenkransen.

Het is geweldig om te zien, maar net als dat je ook over het algemeen niet 6 uur lang gaat rondlopen in het Van Gogh-museum, is dit ook een museum waar je echt niet zo lang nodig hebt. Ik raad je aan om er een uur voor uit te trekken, inclusief een lekkere kop thee bij het museumcafé (dat in een mooie binnenplaats met geweldige sinaasappel- en palmbomen is gelegen).