Ik hoop dat je van wit en blauw houdt, want dat is precies wat je gaat zien in Sidi Bou Said. In deze kunstenaarsplaats is het door de overheid verplicht gemaakt om je huis wit te schilderen met een heel karakteristieke, felblauwe deur. Een goede keuze, want Sidi Bou Said is een fantastisch stadje bovenin Tunesië.
Sidi Bou Said is een soort mini-medina die omhoog loopt, dus als je slecht ter been bent, houd er dan rekening mee dat een bezoek iets vermoeiender is. Maar ben je eenmaal bovenaan in het centrum, dan kun je je ogen uitkijken. Aan de ene kant kijk je dan het stadje in en aan de andere kant heb je een geweldig uitzicht over de Mediterraanse zee.
Thee drinken
Je bent natuurlijk ook wel dorstig van al dat wandelen, kijken en foto’s maken. Nou, dan heb ik twee tips voor je. Er zijn heel veel wat duurdere café’s , want het is natuurlijk een toeristische trekpleister. Zo is er ‘het’ café van bekende schilders. Die zitten op een goede locatie en hebben vaak dakterrassen, dus dat is prima. Wij hebben ervoor gekozen om bij Café Essaad te gaan zitten. Dit is een koffie/theehuis/shishalounge met een dakterras, waardoor je -als de zon zich laat zien- heerlijk bruin kunt worden.
Ik nam daar voor het eerst sinds mijn bezoek aan Tunesië de bekende amandelthee. Dit is een soort muntthee met daarin een bakje bleke amandelen die je dan gewoon in je thee gooit. Ik vraag me nog steeds af hoeveel smaak die amandelen dan afgeven aan de thee, en of het nou de bedoeling is of je ze tijdens het drinken dan in je mond krijgt en gaat kauwen, maar lekker is het wel. Eigenlijk is vooral die muntthee heerlijk. Ze maken die met een soort zwarte thee aan, muntbladeren erin en slurpen maar. Ik kan het de hele dag wel drinken.
Of een vers sapje
Maar dat moet je niet doen, want je kunt ook op andere plekken lekker even een pitstop maken in Sidi Bou Said. Zo hadden wij een grappig mini-tentje gevonden waar ze sapjes verkochten. Lella Alya heet het. De sappen zijn versgemaakt: ik bestelde een sinaasappel/aardbeiensap en ik was even bang dat de verkoper de koelkast opende om er een voorgeprepareerd sapje uit te trekken, maar gelukkig niet: hij greep vier enorme aardbeien, sneed er een sinaasappel bij en smeet het in de blender. We hadden nog de keuze voor melk of water erbij en we hadden een heerlijk, supervers sapje om van te genieten. Je kunt in dit kleine etablissementje binnen zitten, maar eigelijk is buiten leuker. Dan kun je een beetje mensen kijken en genieten van Sidi Bou Said.
Nog een tipje als je deze bijzondere plaats bezoekt: koop hier geen souvenirs. Ze zijn echt stukken duurder dan ergens anders en hoewel je natuurlijk goed kunt onderhandelen op zo’n plek als deze, zou ik toch liever ergens anders de ‘standaard’ souvenirs kopen. Zie je een kunstenaar die schilderingen van dit speciale dorpje heeft gemaakt, dan moet je die natuurlijk wel terplekke voor een goede prijs zien te handjeklappen. Dan heb je voor thuis een bijzonder stuk uit een bijzonder dorpje.
Reislist 