Er worden vaak onderzoeken gedaan naar wat mensen irritant vinden. Bijvoorbeeld op de weg (yep, bumperkleven), in de bioscoop (luidkauwende popcorn-eters) en natuurlijk ook op die andere plek waar je een hele tijd met een groep mensen op een kluitje moet zitten: in het vliegtuig. Dit is wat volgens onderzoek het allervervelendst wordt gevonden.
Met stip op nummer één staat de persoon die je stoel schopt of grijpt. Je stoel grijpen klinkt heftig, maar dat is bijvoorbeeld als de persoon achter je opstaat en jouw stoel gebruikt om zich op te trekken, evenwicht te houden, enzovoort. Dat is inderdaad erg vervelend: zeker als je lang haar hebt. Ik heb ook in het openbaar vervoer (vooral de bus) regelmatig dat mensen iets in mijn buurt pakken en dan toch net even twee haren grijpen. Lastig.
Kids op de vlucht
Wat in het verlengde van die nummer één ook vervelend is, dat is wanneer er een klein kind achter je zit. Natuurlijk is dat rot om de logische reden van herrie, maar als je een kind hebt dat net wat ouder is, dan heeft het waarschijnlijk beentjes die constant tegen je stoel aanschoppen. Bloedirritant: waar zo’n grijper waarschijnlijk een paar keer per vlucht aan je stoel zit, kan zo’n schoppertje constant bezig zijn.
Die herrie die kids kunnen maken komt nog aan bod, maar staat niet zo hoog als je zou denken. De tweede plek is namelijk gereserveerd voor de reiziger die erg ruikt. Nu heb je in sommige landen inderdaad bepaalde odeurs die daar als heel normaal (of zelfs lekker) worden ervaren, maar die we in Nederland heel penetrant vinden. Dat is natuurlijk vervelend. Maar ja als iemand heel zweterig ruikt, dan is dat ook niet bepaald een feest. Aan de andere kant is het in het laatste geval vaak iets waar je neus gek genoeg wel een beetje aan wendt na een tijdje. Zeker als iemand stil zit, dan moet die lucht wel wegebben. Ik vind het een opvallende nummer twee.
Nummer drie is wat breder, dat is namelijk ouders die niet opletten. Ik weet niet helemaal wat hieronder wordt verstaan: laat iemand zijn kids dan door het vliegtuig rennen? Of wordt hier bijvoorbeeld gerefereerd aan kids die constant tegen een stoel trappen, terwijl dat niet wordt opgemerkt of afgestraft door de ouders? Hoe dan ook zijn kinderen op een vlucht niet ideaal, maar het valt mij de laatste tijd juist op dat ouders wel degelijk rekening houden met andere passagiers.
Persoonlijke ruimte
De vierde ergernis zijn mensen die geen respect hebben voor de persoonlijke ruimte. Nu is dat ook een cultureel ding: Spanjaarden en Chinezen hebben een veel minder grote persoonlijke bubbel om zich heen dan wij Nederlanders. Wij hebben mensen graag op een prettige afstand. Wat ik soms lastig vind in het vliegtuig is dat armsteuntje: wie legt zijn arm erop en past dat een beetje? Zeker als je probeert te tikken op een laptop, dan moet je maar het geluk hebben dat je buurman of -vrouw dat niet doet, want anders zit je constant in elkaars vaarwater. Dus ja, die persoonlijke ruimte is inderdaad een dingetje in het vliegtuig, al weet je ook wel dat je je persoonlijke ruimte nu eenmaal een beetje moet opgeven als je in het vliegtuig stapt.
De laatste ergernis van de top vijf is wanneer mensen keihard praten, muziek luid hebben aanstaand of bijvoorbeeld de bekende, huilende baby. Ook hier denk ik dat er inmiddels genoeg middelen op de markt zijn om te zorgen dat je er geen last van hebt: noise cancelling headphones bijvoorbeeld. Zeker als je nogal gevoelig bent voor audio-overlast, dan zijn noise cancelling oordopjes een must. Dan ben je meteen van al die problemen af. Wat ik wel ergerlijk vind, dat is dat je soms je eigen oordopjes in het media-systeem van het vliegtuig gebruikt: omdat ik in-ears gebruik, dendert de intercom soms KEIHARD over mijn film/muziek heen. Dat kan niet goed zijn voor je gehoor.
Zoals de kop van dit artikel al verteld, wil ik ook graag mijn ergernissen met je delen. Hoewel ik hierboven al een paar ergernissen heb genoemd, is er nog een belangrijke die zich misschien niet in het vliegtuig afspeelt, maar die wel heel belangrijk is: mensen die de bagagecheck niet begrijpen. Elke keer verbaas ik me weer over hoe mensen totaal niet begrijpen hoe dat werkt: je moet altijd je riem af, je jas uit, mogelijk ook je schoenen, je moet je liquids apart tonen en je laptop uit je tas halen.
Is het nog niet duidelijk?
Oke, die nieuwe apparaten op Schiphol helpen niet, want daarin mag je ineens veel meer ‘lekker de boel’ laten, maar ik zie zo vaak mensen eruit worden gepikt omdat ze een flesje water mee hebben, of laatst zelfs een dure fles parfum. Waar heb je toch al die jaren gezeten, dat je dat nog steeds niet begrijpt? Zelfs niet na vijftien borden te hebben gezien en waarschijnlijk langs een medewerker te zijn geweest die er iets over zei.
Verder heb ik vooral een heleboel kleine ergernissen: mensen die hun koffer of tas achter ze in een bovenbakje doen, waarbij ze bij het uitstappen niet wachten tot iedereen eruit is, maar tegen de stroom in willen om hun spullen te pakken. Of mensen die al in de rij gaan staan bij het boarden terwijl het vliegtuig er nog niet eens staat (hoewel dat inmiddels vooral lollig is) en nog een grote ergernis: mensen die nog voor het lichtje met stoelriemen vast uit is al losklikken (of zelfs al gaan staan) na het landen. Maken die seconden echt zoveel verschil? Ik blijf liever even rustig zitten, maar ja, ik heb dan ook zoveel liefde voor vliegen dat ik het liefst wil dat de ervaring zo lang mogelijk duurt… Zo zie je maar, het plezier blijft bij mij dik opwegen tegen de ergernissen. 😉
Reislist 