In 2016 was ik wekenlang te vinden in Australië waar ik zoveel indrukken heb opgedaan dat ik bijna wel een Aussie-only-blog kan beginnen. We hebben daar genoten van het heerlijke weer, gedoken, door de jungle gehiked, verschillende steden aangedaan en overal contacten opgedaan. Dat laatste werd onder andere gedaan tijdens een driedaagse boottocht met een mannetje of 40. Eén van de hoogtepunten van die trip waren de parelwitte stranden van de Whitsunday Islands!
Over die boottocht verschijnen in de toekomst vast en zeker nog wel wat meer blogs op Reislist, want het kende wat voor- en nadelen. Eén van de mooiste stops was die op de Whitsunday Islands, waar het zand echt wit en schoon is. Zo schoon zelfs dat het volgens de geruchten gebruikt zou zijn om het glas van te maken van de bekende Hubbletelescoop. Of dat waar is, geen idee, maar het klinkt redelijk aannemelijk. Even denken dat je een flesje met zand mee kan nemen naar je thuisland, kun je trouwens het beste uit je hoofd laten, dat betekent namelijk boetes of zelfs een gevangenisstraf.

Zwemmen zonder bescherming is een no-go
Nu klinkt dat laatste niet echt uitnodigend en een beetje gevaarlijk, maar het tegendeel is waar, want het is één van de meest prachtige plekken ter wereld. Gevaarlijk kan het trouwens wel een beetje zijn, want de citroenhaaitjes zwemmen gewoon tussen je benen door. Wat misschien gevaarlijker is zijn stingrays oftewel roggen of kwallen. Daardoor mochten wij het water ook niet in zonder stinger suit, oftewel een speciaal pak wat voor wat extra bescherming moet zorgen.

We hebben daar een stuk gelopen, waardoor je prachtige vergezichten zag van de prachtige baaien van dit heerlijke stukje pure natuur. Het uitzicht verschilt bijna elk uur wat te maken heeft met de heftige eb en vloed. Uiteraard hebben we ook even kunnen relaxen op één van de prachtige stranden daar, vergezeld door wat andere toeristen en meeuwen.

Zonnebril nodig voor het Albedo-effect
Het zand is zo wit dat het zonlicht bijna weerkaatst en een zonnebril alleen daarvoor al een goed idee is. Het mooie van dit nationale park zijn de verschillen in hoogte, maar ook het klimaat. Je vindt er namelijk niet alleen wat helmgras zoals in de Nederlandse duinen het geval is, maar vanuit de zee kom je op het strand en als je nog even doorloopt kom je in een prachtige warrige jungle met bomen, struiken en andere vormen van begroeiing. Dat maakt Whitsunday Islands echt een idyllische plek en wat mij betreft het mooiste strand ter wereld!
