Concert in het buitenland; welkom in de Arena van Nîmes

Laura houdt van R&B, ik houd van Nederlandse hiphop, Laura luistert weleens naar zwoele beats van Tinie Tempah terwijl ik juist een setje Defqon wel kan appreciëren. Concerten om samen te bezoeken… tsjaa dat is weleens lastig. We hebben echter wel wat overeenkomsten qua muzieksmaak. Toen we Rammstein bezocht hadden op dinsdag 25 juni, zijn we die vrijdag daarop richting Marseille, Frankrijk, gevlogen. Na een paar daagjes jetsetten zijn we vertrokken naar Nîmes voor een concert in het prachtige colosseum.

Over de in’s en outs van Marseille wordt binnenkort nog veel meer gepubliceerd op Reislist.nl, maar deze blog richt zich op een plaatsje zo’n 125 kilometer verderop; Nîmes. In dat leuke plaatje is namelijk een heuse arena te vinden van eeuwen geleden en die wordt regelmatig gebruikt voor optredens van grote artiesten. Vanaf 23 juni was het grootser dan groots dankzij het Festival van Nîmes, waarbij een maand lang optredens worden gegeven van artiesten zoals Elton John, ZZ Top, Twenty One Pilots & UB40. Ik had graag gekozen voor Elton, maar Laura en ik vonden Slipknot zeker een bezoekje waard.

Wat kleiner dan Rome

We pakten ’s ochtends de bus richting Nîmes en na een uurtje of anderhalf werden we ergens gedropt. Met behulp van Google Maps was het richting centrum lopen de plaats van de arena, maar ook van onze geboekte AirBnb. Het colosseum is misschien een stuk minder imposant dan die in Rome, maar is nog steeds een groots en oud bouwwerk in het midden van de stad. Vanwege de concertenreeks was een bezoekje aan de Arena van Nîmes beperkt qua tijd, maar wij kozen er voor om even te lunchen en richting onze stek te gaan.

Daarover later meer op Reislist, want deze AirBnb-ervaring was prima, terwijl het in Marseille niet allemaal even vlot verliep. Rond zessen was de Arena al geopend, terwijl Slipknot zo’n drie uur later zou spelen. We hebben nog even getracht te genieten van een pizza en waren twee minuten bij de arena, waar al genoeg rijen stonden van wachtenden. Heerlijk in het zonnetje, beetje mensen kijken en binnen een kwartiertje stonden we binnen, dat is in Nederland nooit het geval.

Zitten zonder stoelen

We hadden gekozen voor een ticket voor de buitenste ring van de Arena, dus voor vijf tientjes waren we binnen en dat was natuurlijk awesome. Een concert in een ouderwets colosseum, waar duizenden mensen in een prachtige halve ovaal samenscholen om hun favoriete artiest te zien. Het was even kijken waar we wilden staan en met de oude trappen omhoog was natuurlijk geen probleem. Stoelen waren er niet, dus je kon plaatsnemen op uitgehouwen stukken steen, loved it. We kozen ervoor om nagenoeg recht voor het podium te gaan zitten, met twee Duitsers naast ons, maar voornamelijk Fransen.

De ambiance was heerlijk, de zon scheen nog voor de helft in de arena, het was nog steeds een graad of 30 en alles was maar halfbakken georganiseerd, wat juist wel zijn charme had. Drinken halen op onze plaats was mogelijk, maar dat moest dan bij een 16 jarige gozertje die bij een trap stond met 12 flesjes water en twee trays aan halveliterblikken met bier, mooi toch. Het voorprogramma was één of andere metalband uit Scandinavië, Avatar. Hilarisch slecht, maar ik kon er nog wel van genieten. De muziek galmde door de arena en stond werkelijk waar echt kneiterhard. Ik gok dat de Fransen ook nog niet zoveel doen aan wetgeving qua geluidsoverlast voor de omgeving.

Devilhorns in the air

Na deze wanvertoning werd het podium klaargemaakt voor Corey Taylor en zijn bandleden en rond een uurtje of half tien begon het eerste geschreeuw van deze 9 koppige metalband uit Amerika. Daarover zal ik niet al te veel uitweiden, want daar is Reislist niet het juiste platform voor, maar het was al met al prima genieten. Alles was meer dan prima te zien, het volume stond nog harder en het was gewoon al met al heel tof om dit in Nîmes mee te mogen maken.

Het concert eindigde in het donker, want de zon was al een tijdje onder, waardoor alles er nog mooier uitzag. Vuur en vuurwerk, rookeffecten en allerlei visuele effecten, het was weer genieten zoals vroeger.

De keuze voor een concertbezoek in het buitenland beviel me uitermate goed, heerlijk in m’n korte broek en hempje op een prachtige locatie genieten van de hardste gitaarriffs en bassdrums. Volgende ronde bij Elton John gaan we weer, zien we jullie daar?