Enkele weken geleden hebben we samen met een vriend van ons de auto gepakt en zijn we richting België gereden. We hebben een bezoek gebracht aan het inmiddels verlaten dorpje Doel, net over de grens. Zo’n vijftig jaar geleden woonden er nog zo’n 1300 inwoners, maar dat is heden ten dage slechts een handjevol. Maar wat Doel nou precies te bieden heeft?
Dit stadje ligt aan de oever van de Schelde en je kunt de bekende kernreactor om de hoek vanuit bijna elke hoek zien. Voor het mooie zijn we eigenlijk al jaren te laat, want inmiddels is dit een echte toeristentrekpleister. Nu waren we er op een zaterdag wat er misschien voor zorgde dat er nog veel meer geïnteresseerden waren, maar soms wat het gewoon wat crowded. Voordat we verder gingen met ons avontuur hebben we eerst even een drankje gedaan in de enige toko in de buurt, een oude molen. Een aspergesoep, kleine bittergarnituur en wat drankjes later was het tijd om te exploren.
Zoals ik net al schreef zijn we er eigenlijk jaren te laat naartoe gegaan en dat heeft ook te maken met de Belgische overheid. Inmiddels is elke deur of raamkozijn dichtgezet met metalen platen. Zodoende kun je geen enkel gebouw meer betreden, wat waarschijnlijk weer te maken heeft met het probleem van hangjongeren, maar ook mensen die wilden checken of er nog wat te halen viel. Logisch natuurlijk, maar het maakte ons bezoek wel wat minder interessant.
Overal vol met graffiti
Wat dan wel een leuk gegeven is, is dat echt overal graffiti te vinden is, wat het hele dorp een kleurrijk gevoel geeft. Waar je maar kunt kijken zie je mooie tekeningen, tags en hippe kleuren. Als dat je aantrekt is het bezoek aan Doel al de moeite waard, want je kunt blijven fotograferen en genieten van alle mooie ideeën van de artiesten. Zo vond ik het onder andere erg leuk dat er op heel veel dichtgezette deur een worm te zien was, zoals het voorbeeld hieronder. Leuk idee, gebruikgemaakt van de vorm van de deur en niet zo ‘ergens kladderen op een muur’.
Doel was vroeger nog een levendig dorp, met een dorpshuis, verschillende restaurantjes, winkels en natuurlijk huizen en nagenoeg alles is inmiddels verlaten. Wat ook nog noemenswaardig is, is dat je er gewoon vrij mag bewegen, zowel te voet als met een fiets, motor of bijvoorbeeld auto. Apart wel, want ook zie je bijvoorbeeld mensen foto’s maken van hun vervoersmiddel tegen de prachtige gekleurde en verweerde achtergronden. Ook wij hebben uiteraard wat plaatjes geschoten van de auto waarmee we waren, in een prachtige oud en verwilderd benzinestation.
Er staat ook nog een kerk, het enige gebouw wat nog in functie is en het is natuurlijk fijn om te zien dat dat gebouw nog geheel vrij is van graffiti. Al met al moet je Doel zeker een keer een bezoekje brengen, mits je van slenteren, graffiti en foto’s maken houd. De charme van dit verlaten spookstadje is anno 2019 misschien wat minder dan jaren geleden, maar zet Doel zeker op je bucketlist!
Reislist 