Als je in een populaire badplaats komt als Hamamet, dan verwacht je stiekem wel dat de stranden fantastisch zijn. Toch is dat niet helemaal het geval. Tenminste, als je witte Bounty-stranden verwacht, dan kom je bedrogen uit. Het strand bevat zand dat wat groter is van korrel en daardoor ook wat stug, maar er is meer wat wandelen op Hamamet beach een uitdaging maakt.
Op zich had ik niet per se Bounty-stranden verwacht, maar tenminste wel wat meer zon. Wij hadden het ongeluk in mei te gaan, waardoor we nog regelmatig een bewolkte dag hadden. En neem van mij aan: een bewolkte dag in een badplaats zorgt er meteen voor dat het plezier gehalveerd is. Je gaat niet lekker wat uren in je bedje op het strand liggen (we werden echt gezandstraald, het zat overal), omdat het vaak hard waait. En alles wat normaal zo straalt en glanst en vrolijk gekleurd lijkt, is nu slechts dof en in sommige gevallen zelfs wat onheilspellend.
Van Es Paradis naar de Medina
Gelukkig besloten wij een lange strandwandeling van ons hotel (Es Paradis) te maken op de dag dat het wel zonnig was. We liepen helemaal naar de medina en dat was best lekker, maar wel een uitdaging. Dat komt deels omdat het strand vol ligt met een soort zeewier waar je niet doorheen wil lopen maar ook omdat dat zand enorm stug is. Je wil echt half in zee lopen zodat je op het wat hardere gedeelte van het strand loopt, zodat je niet na vijf meter al moeie benen hebt.
Toch raad ik het iedereen aan die in Hamamet verblijft. Kom van je ligbedje af, laat je resort even voor wat het is en ga lekker de hort op met de benenwagen in plaats van de taxi. Hoe goedkoop zo’n taxi ook is, het is zoveel mooier om deze badplaats te ontdekken door langs het strand te wandelen. Je komt bijvoorbeeld ineens een oud hek van een botanische tuin tegen en een soort piratenbar, en in zee liggen allerlei vissersbootjes en zelfs een soort party-piratenschip dat ook daadwerkelijk rondvaart met muziek die hard over het zeewater schalt.
Pas op: dromedaris
Af en toe moet je even uitwijken voor een dromedaris of paard, want er zijn een heleboel mannen op die dieren die toeristen willen verleiden eens een rondje langs het strand te rijden. Hoewel de dieren er niet slecht uitzien, maken ze wel lange dagen zo aan het strand. Bovendien is er nog een nadeel: ze lopen redelijk dicht bij zee, waardoor juist op die beste wandelplekken veel poep ligt, en daar wil je natuurlijk niet met je blote voeten doorheen. Sowieso is het oppassen op blote voeten: er ligt hier en daar ook wat glas, wat gelukkig goed te herkennen is omdat het veelal groen is.
Pas dus wel een beetje op waar je loopt, maar ga ook vaak even stilstaan om van het mooie uitzicht te genieten. Het zand mag dan een flinke scrub zijn voor je voeten, je komt echt weer even helemaal bij van al dat eten en liggen, na een fijne wandeling in Hamamet.
