Een bijzonder techie eetgelegenheid: het Rollercoaster Restaurant Wenen

Wenen is een geweldige stad. Zelfs als je niet van opera houdt, dan kun je je er prima een lang weekend vermaken. Dat hebben wij in ieder geval prima gedaan, zelfs in hartje winter. Wat we allemaal hebben gedaan, dat lees je de komende tijd hier op Reislist, maar een ding is een etentje bij het Rollercoaster Restaurant. Yep, soms zijn we net kinderen. 

Het Rollercoaster Restaurant is, zoals de naam al doet vermoeden, een restaurant met een rollercoasterthema. Het is niet zo dat je in een karretje plaatsneemt en wordt rondgereden terwijl je eten moet proberen op te krijgen (en binnen te houden), maar je eten komt wel via een heel rollercoaster-buizensysteem naar je toe. Het is dan ook niet voor niets dat dit bijzondere restaurant gelegen is in Wiener Prater, een redelijk bizar gebied dat een soort open pretpark is en zich het beste laat vergelijken met een kermis.

Rollercoaster Restaurant in Wiener Prater

Over onze semi-urbex-beleving in Wiener Prater, zullen we je een andere keer bijpraten, want dat is een verhaal apart. Na een rondje daar te hebben gedaan om een uurtje of 11 ’s ochtends, schoven we om 12 uur aan het in Rollercoaster Restaurant. Letterlijk, want het is niet zo dat je romantisch een tafel voor twee hebt. Ook wel logisch: die buizen gaan naar grote tafels waaraan je of met je hele familie zit, of bij andere mensen wordt gezet. Dat is niet zo erg, al zit je wel vrij dicht op elkaar.

Bovendien komt het eten natuurlijk ook niet zomaar bij de juiste persoon terecht. De pannetjes en kokers waarin het eten en drinken door de rollercoaster gaat, zijn allemaal voorzien van een sticker met daarop een QR-code en het nummer van de persoon waarvoor het bestemd is. Ja, zo’n rollercoasterrestaurant is veel meer tech dan je denkt. Het bestellen is namelijk ook heel technisch: je krijgt een tablet in je handen en daarop kun je tussen allemaal items swipen: een cocktail, een soepje, burgers, thee en stokbrood, om maar iets te noemen.

Een heel techie belevenis

Als je allerlei lekkers in je mandje hebt gedaan, dan dien je je bestelling te bevestigen door de hoek van de tablet over je nummer te laten gaan. Dat nummer op tafel is een soort NFC-chip, waarmee je bestelling wordt verstuurd naar de keuken. De keuken zie je niet, maar wat je wel ziet zijn twee robots die de etenswaren op het juiste baantje zetten. Het eten gaat dan op rollercoasterwijze boven je hoofd, en dan spiraalt het zo richting je tafel. Met een harde klats komt het aan en dan is het even kijken voor wie het bestemd is, al is dat dus te zien aan het nummer (dat op je tafel ook nog oplicht om het nog duidelijker te maken). Heb je je pannetje en je potje uit de bandjes verwijderd, dan kun je het “karretje” waarin het kwam doorschuiven waarna het in een soort bak valt.

Zelf kun je dan lekker eten. Ik had een best prima knoflooksoepje en Colin knabbelde lekker op wat knoflookstokbrood. De thee die ik had besteld kwam trouwens niet via het rollercoastersysteem: het is wat veiliger als dat gewoon via een serveerster gaat. Die zijn er natuurlijk wel; want ondanks dat je met een tablet besteld, is er natuurlijk wel personeel nodig om je te vertellen hoe het allemaal werkt, om met je af te rekenen én om af en toe met een lange stok een gerechtje dat in een van de vele banen is blijven haken door te duwen.

 

Dansende robots

Het eten in het Rollercoaster Restaurant is natuurlijk niet fantastisch, dus ik raad je aan hier lekker voor lunch -zoals wij- even een soepje te eten, in plaats van dat je vrij veel geld neerlegd voor eten dat matig is. De ervaring heb je ook als je iets lichters eet. Het is namelijk niet alleen zo dat je eten via een rollercoaster komt, aangeduwd door een robot: er is af en toe een soort mini-lichtshow waarbij de robots gaan dansen. Het is allemaal een beetje bizar als je binnenkomt, maar je kijkt in ieder geval je ogen uit.

Ik heb Colin hier als verrassing mee naartoe genomen, en misschien was dit wel meer een restaurant-ervaring die ikzelf vooral heel fascinerend vond, maar het is in ieder geval wel even heel wat anders dan de gemiddelde schnitzeltent. Zelfs als je er lekker even gaat lunchen, terwijl je nog napraat over het bijzondere Wiener Prater, dan heb je alsnog goed van het restaurant kunnen genieten: bovendien doen ze de gordijnen nog dicht ook, waardoor het toch net avond lijkt.

Uiteraard is dit restaurant zeker een aanrader als je met kinderen op pad bent, maar er zitten ook genoeg volwassenen met zijn tweetjes, dus gewoon (hard) gaan!