Tapijt kopen? In Kairouan weten ze er wel raad mee

Tapijten zijn voor mij altijd iets geweest wat ik bij Ikea kocht als ik me verveelde of mijn huis net even anders wilde doen tonen, maar voor veel mensen is een tapijt een veel serieuzere zaak. Zo leerden we in Kairouan de betekenis achter de diverse vormpjes die op een tapijt te zien zijn en bijvoorbeeld hoe je kunt zien of een tapijt van zijde is.

Als je ooit op een groepsreis bent geweest in China, dan weet je dat je dan van staatsbezoeken moet doen. Niet dat je van adel bent, maar je moet als toerist een paar verplichte bezoeken doen. Zo gingen we naar een zijdefabriek en een pareljuwelier. Eerst krijg je dan uitleg over het proces, dan krijg je allemaal moois te zien en dan hoopt men natuurlijk dat je iets aanschaft. Het zijn soms heel geroutineerde fabriekjes, erg fascinerend.

Tapijtverkoper in Kairouan

Zo voelde ons bezoek aan de tapijtverkoper naast de Grote Moskee in Kairouan ook een beetje voor mij. Eerst mochten we op het dakterras foto’s maken van de moskee en vervolgens werden we op een speciale soort lange bank gezet en begon de show: het ene na het andere tapijt werd uitgerold, terwijl de verkoper zijn ziel en zaligheid in het uitleggen en het tonen legde. Het waren prachtige tapijten om te zien, maar ze zijn simpelweg niet echt heel gangbaar in een modern Hollands huis.

Het was duidelijk te merken dat onze hele groep zich steeds een beetje schuldiger ging voelen over het bezoek, al was er uiteindelijk niemand die iets kocht. De verkoper was dan ook wat teleurgesteld. Dat begrijp ik heel erg goed, maar de meeste mensen zeiden bij voorbaat al dat ze geen interesse hadden. Ik weet niet zeker in hoeverre dit bezoek een soort verplichting was, of dat het een dealtje was tussen onze reisbegeleider en deze specifieke winkel.

Tapijten zijn betekenisvol

Dat geeft ook niet, want het was wel interessant om wat meer te leren over hoe die tapijten worden gemaakt. Je ziet bijvoorbeeld als een zijde tapijt ronddraait een heel mooie kleur verschijnen, dat is best bijzonder. En heel veel vormpjes op de tapijten hebben Islamitische betekenissen. Logisch natuurlijk, want tapijtjes worden in een land als Tunesië veelvuldig gebruikt in de moskee bij het bidden.

Het was dus een beetje een dubbel gevoel. Ze hadden bij die winkel echt prachtige tapijten, maar het is simpelweg niet iets dat veel typische Hollanders in hun huis zouden neerleggen. Dat was dus best sneu, want ze hadden zelfs heel schattige kleine tapijtjes. En nogmaals, ze deden zo hun best. Aan de andere kant zijn de mooiste, luxe tapijten erg duur. Je bent er met gemak een paar honderd euro aan kwijt. Plus, ook al vertel je ze dat je geen interesse hebt, dan nog zullen ze je de tapijten laten zien. Logisch, ze zijn hartstikke trots op al dat handwerk. En terecht. Voel je dus niet al te schuldig, maar geniet aan wat er allemaal voor kleurenpracht voorbij komt.